హ్యాపి డేస్...

కాలేజి రోజులంటే గిలిగింతల సరాగాలేకదా...
కమనీయ అనుభూతులు.. కవ్వించే కయ్యాలు...
తిరిగిరాని తియ్యదనాలు...  చెరిగిపోని జ్ఞాపకాలు...
గద్దించే గరిమల నడుమ గెలుపోటముల సమాగమాలు..   

ఉరకలేసే ఉత్సాహం.. మైమరిపించే వినోదాల సమాహారం...  
సహచరుల చిద్విలాసాలు.. సమయమెరుగని సయ్యాటలు...
అదుపుతప్పిన అల్లరిమూకల చిలిపిచేష్టలు
ఆగ్రహించిన అధ్యాపకుల మందలింపులు

మరచిపోలేని క్యాంటీను ముచ్చట్లు... 
విదూషక మేధావుల సుదీర్ఘ చర్చలు...
ఆముదాలవలస సమస్యలనుండి...
అమెరికా ఆర్థిక ప్రగతి వరకు...

చంటి గాడి పరిణయ వ్యవహారాల నుండి...
చలం నవలా రమణీయత వరకు... 
అన్ని అజెండాలు మావె.. ఆలకించేవాళ్ళూ మేమే...
సమస్యలన్నీ మావె.. పరిష్కర్తలు మేమే..

చలి చీకట్లలో వెలిగించిన క్యాంప్ఫైర్లు...
క్రీడాసందళ్ళలో గడిపిన సంబరాల క్షణాలు.. 
వినువీధిన ఎగరేసిన విజయ కేతనాలు..  
వీనులవిందైన కరతాళ ధ్వనులు... 

గడచిపోయిన ఆ ఆనంద ఘడియలు తిరిగిరావెందుకు...
కులమతాలు పట్టించుకోని కమనీయ స్నేహాలేమయినాయి...
మమతానుబంధాల మామాఅళ్ళుళ్ళ వరసలు వినిపించవెందుకు..
కరిగిపోయిన కలలు మళ్ళీ పలకరించవేమిటి...

మనసా... మారవెందుకే....

అదుపెరుగని పరుగెందుకే అంతుచిక్కని మనసా...
భాష మౌనమేగాని భావనలతో భయపెడతావు...
అందరూ నీవాళ్ళే అనుకుంటావు హద్దులు చెరిపేసుకుంటావు... 
అనుబంధాల నడుమ నలిగిపోయి నవ్వులపాలవుతావు...

గగనమే హద్దుగా ఆత్మీయతను ఆశిస్తావు...
జగమంతా నీలాంటిదేనని నమ్మి చెడతావు...
గాయపడిన క్షణాన మౌనంగా రోదిస్తావు...
కలలెంతమంచివయినా కళ్ళుతెరిచేవరకేనని తెలుసుకోవు...

చేసిన పొరపాట్లు మరచి చెలిమి సాగిస్తావు...
గతించిన గాధలు గుర్తుండవానీకు...
మార్గమెంత క్లిష్టమైనా మరలిరానంటావు...  
అనుభవించిన క్లేశము మరచిపోతావెందుకు...  

చెరిపేసిన జ్ఞాపకాలను నెమరేసుకుంటావు 
మరగించే గాయాన్ని మాసిపోనియ్యవెందుకు...
తెలియని లోకాల్లో షికార్లు చేస్తావు
కల కరిగిపోగానె కన్నీరవుతావెందుకు..

కపటాశ్రువులకు కరగిపోతావెందుకు... 
తలపుల్లోనే వగచి కడదేరుతావెందుకు...
 

మేధావులార మేలుకోండి .....

అవసరాల పేరుతో అవనినే తాకట్టు పెడతామా...
అభివృద్ది మత్తులో మన ఉనికినే తగులబెట్టుకుందామా...
మితిమీరి మండిస్తున్నాము మోటారు ఇంధనం
మలినమైపోతోంది మన అందమైన విశ్వం...

శాస్త్రీయత లోపించిన కర్మాగార నిర్వాహణలు...
సెలఏరులై పారుతున్న పారిష్రామిక వ్యర్థాలు...
నిజాయితి లేని అధికారుల నిర్వాకాలు...
ఇల ఎడద లో ఇంకిపోతున్న రసాయన ప్రవాహాలు...

జీవం కోల్పోతున్న జీవనాధార నదీ జలాలు..
జవసత్వాలుడిగిన జనచైతన్య సంఘాలు... 
కనుమరుగైపోతున్న కమనీయ జీవరాశులు...
గాలిలో పెరిగిపోతున్న గరళ ఝరి అలలు

ఊపిరందని స్తితిలో బాదిత జీవులు...
నిమ్మకునీరెత్తినట్లున్న నిర్జీవ ప్రభుత్వాలు...
వేడెక్కుతోన్న విచలిత వసుంధర
కరిగిపోతున్న శ్వేత శైల పరంపర...

చెట్టు కొట్టేవాళ్ళేగాని నాటి పెంచేవాళ్ళెక్కడ...
మట్టిని నమ్ముకున్న వాళ్ళకు మంచిరోజులెప్పుడు...
గట్టి మేలు తలపెట్టే జట్టి నాయకులెవరు...
మెట్టు దిగని బడాబాబుల మెడలువంచేవాళ్ళెవరు... 

ఆలకించని అసురచేష్టల అగ్రదేశాలు
దడియు వేగంతో దగ్దమవుతోన్న హరిత వనాలు...
హెచ్చరిస్తున్న క్రోధిత కడలిజలాలు..
అంబుధి అంచున హడలిపోతోన్న బడుగు రాజ్యాలు...

కూర్చున్న కొమ్మను నరుక్కునే కుటిల రాజనీతి మారదెందుకు...
మనిషి మనుగడను కోరని మేధావులు మనకెందుకు...  

అవినీతి వరద.... అంధకార ఎడద

 ప్రకృతి పలకరించిన క్షణం  తనువంతా పరవశం...
పళ్ళుకొరికిని దినం ప్రళయ ఝరిలో విలీనం...
కన్నెర్ర జేసిన కాలమేఘం...  జడివానల నడుమ జనసందోహం...
కానరాని నిగమచాయలు... నడి ముంగిట్లో పలకరిస్తున్న మురికి కాలువలు...
నేరమెవరిది నిఠాలాక్షా... సామాన్యుడికేనా నిరంతరమూ పరీక్ష....
డ్రైనీజిల పైన దర్షనమిస్తాయి ధనవంతుల కట్టడాలు...  
దారితెలియని వరద జలాలకు రహదారులే చిరునామాలు...

                                            పడవలే ప్రధాన వాహనాలు...
వంటకు వనరులు లేవు... కంటికి నిదురలేదు...
                                          కడుపు మంటకు ఊరట లేదు...
సర్పాల బెదిరింపులు... అంధకార రాత్రులు...
కూలిపోతున్న గోడలు... రాలిపోతున్న ప్రాణాలు....
పసిపాపల ఆకలి కేకలు... కన్నవాళ్ళ అరణ్య రోదనలు...
నీళ్ళ మధ్యనే జీవనం... కన్నీళ్ళతోనే తీర్చుకోవాలి దాహం... 
ఎన్నాళ్ళీ పోరాటాలు...  ఆపన్న హస్తాల ఎదురుచూపులు...
అక్రమ ఆక్రమణలు ఆగేదెప్పుడు... అవినీతి పడగలు నేలకూలేదెప్పుడు...
నుదుటి రాత మారెదెప్పుడు... సగటు మనిషి సంతసించేదెప్పుడు...   

మా పల్లె...

చిరుజల్లుల మేఘమాలమేనికెంతమెరుపో...
చినుకు తాకిన పూలరెమ్మకు ఎంతపులకరింపో....
పిల్లగాలుల చిలిపి పలకరింపుతో..  
            మెల మెల్లగా కళ్ళు తెరుస్తోంది మాపల్లె, మగతవీడి......
కోకిలమ్మల శ్రావ్య సంగీతంతో...
            సృతి కలుపుతోంది గిత్త గరళ గజ్జెల చిరు సవ్వడి...
పచ్చని పంట పొలాలు... పొచ్చెమెరుగని పసిడి మనసులు... 
లేత తామరాకు పై కదులుతున్న నీటి చుక్కలు....
హరిత శాఖల నడుమ చిలకల కిలకిలలు...
లలితమయమైన సుందర నందనవనాలు...
గుడిగంటల గణగణలు...
ప్రార్థనా గీతాల సరిగమలు...
మిసిమి నురుగుల సెలయేటి చప్పుళ్ళు...
పొదుగు కొసం లేగదూడల పిలుపులు...
కడుపునిండిన కోడె గిత్తల చిందులు....
ఆదిచూసి ఆనందిస్తున్న గోమాతల గంభీర వదనాలు...
గోధూళి వేళకు రచ్చబండ చెప్పే గుసగుసల ముచ్చట్లు...
ఆడుగడుగునా పరవళ్ళుతొక్కే స్వచ్చమైన చిరునవ్వులు...
కపటమెరుగని పలకరింపులు... కమనీయ స్నేహాలు...
సనాతన సంస్కారాన్ని వీడని వావివరసల తుంటరి చేష్టలు...
ఆత్మీయతలే ఆస్తులుగా మసలుకొనే మమతల లోగిళ్ళు...
అందరిని ఆదరించే ఆనందాల వని...
అమ్మవడిని తలపించే అమృతవర్షిణి ... మాపల్లె... గోపాలుని రేపల్లె...

దీపాల వెల్లి... దీపావళి...

దివినుండి దిగివచ్చె కోటి దివ్వెల తల్లి దీపావళి...
దిక్కులన్ని వెలిగించె చిరునవ్వులు వెదజల్లి...
ఎటుచూసినా సంబరాల సందడి... మమతానురాగాల వొరవడి...
కళ్ళు చెదిరే కాంతుల నడుమ పసి పాపల పరవళ్ళు...
కన్నవారి కళ్ళల్లో కదలాడే అనంద బాష్పాలు.... 
ఇన ప్రభను తలపిస్తూ అవని వెలిగి పోతోంది...
చిన్నబొయిన చీకటమ్మ నిలువ చోటులేక చెదరిపోయింది...  
చిటపట చప్పుళ్ళ సరిగమలు.. చిలిపి చేష్టల మధుర క్షణాలు...
పసిడి వన్నెల పందిరిలో ప్రకాశిస్తోంది రిక్కదారి... 
జిలుగు వెలుగుల చీరకట్టి మెరిసిపోతొంది అమావాస్య రాతిరి... 
చెడును చీదరించుకొని తరిమివేస్తే... మంచిని చేరదీసి మసలుకుంటే  
ప్రతిరోజు దీపావళే... పరవశాల పదనిసలే.... 

నా శూన్య బంధాలు...

నువ్వెన్నిసార్లు నయవంచన చేసినా నమ్మటమే నాకు తెలుసు 
నీ చిరునవ్వు కోసం మోసపోవడంలోని సుఖం నీకేం తెలుసు... 
అనుబంధాలు ఆవిరై పోతాయని తెలిసినా అనుక్షణం ఆరాటమే....
                        ఆత్మీయతల నడుమ అలుపెరుగని పోరాటమే...
నింగికెగసే వరకు తెలియదు నేలవిలువెంతో...
                                                             వియోగ వేదనేమిటో...
మాడిపోతానని తెలిసినా మిణుగురుకు మంటలంటెనే మక్కువ...
                              మారిపోయె మనుషులకు మమతానుబంధాలంటే లోకువ...
సెలయేటికి స్వార్థముందా నేస్తం..... గల గల పారే గుణమేగాని.... 
                                చిరుగాలికి  పర  సేవలోనే సుఖం... ప్రతిఫలం రాకపోని...
పంచభూతాల ప్రతిరూపమే నేనైనప్పుడు.. క్షణిక తాపాల తిమిరం నాకెందుకు...
అణువణువున  అలుముకున్న అనురాగ సంపద నాది కాదా... నీది కాదా..
పంచే గుణమే మనదైతే ప్రపంచమే మనది కాదా... మనసు పరవశించిపోదా....