అమ్మా నీ అనురాగం
కలతలెరుగని నిదురనిచ్చిన
నీ ఒడి వెచ్చదనం
వేలుపులైన వెలకట్టలేనిది
నీ మమకార హరిచందనం
వేవేల జన్మలెత్తినా
తీర్చగలనా తల్లీ నీ రుణం
కష్టాల కడలిలో
కడదాకా పయనించావు
తీరంజేరేనాటికి తెరమరుగయ్యావు
తిరిగిరాని లోకాలకు తరలిపోయావు....
ఎలా వెళ్ళగలిగావమ్మా
ఒంటరిగా నను ఒదిలేసి
నన్నెప్పుడు తీసుకెళతావమ్మా
అలసిసొలసిన నా కళ్ళు మూసి