Wednesday, 15 July 2015

నేస్తమా ....


పుడమి చేరిన ప్రధమ క్షణమే పలకరించిన పిల్లగాలితో మొదలైంది మొదటి స్నేహం...
బుడి బుడి నడకల బడి ప్రాయంలో కల్మషమెరుగని  కమనీయ స్నేహం...
వడి వడి పరుగుల వయసొచ్చినా వన్నె తగ్గని నెయ్యము ... వావి వరసల వాత్సల్యము...
చిలిపి చేష్టల చమ్మదనము... జిలిబిలి తగవుల తియ్యదనము...
సాహసాలకు వెనుకాడని సహవాసగాళ్ళతో గడిపిన అల్లరి తిరుగుళ్ళ రాత్రిళ్ళు....
వినోదాల అంచులు తాకిన సందళ్ళు.. హద్దుమీరినప్పటి అమ్మ నాన్నల అక్షింతలు... గుర్తున్నాయా నేస్తం...
విధి  బాధితులమై విసిరి వేయబడ్డామే గాని..ఎద గొంది లో అనురతి అలాగే వుంది..
మధుర స్మౄతులలో తేలియడుతూనేవుంది... వుంటుంది... మరు కలయిక కోసం ఎదురుచూస్తూనే వుంటుంది... 

No comments:

Post a Comment

Please provide your feedback here.....