మనసా... మారవెందుకే....

అదుపెరుగని పరుగెందుకే అంతుచిక్కని మనసా...
భాష మౌనమేగాని భావనలతో భయపెడతావు...
అందరూ నీవాళ్ళే అనుకుంటావు హద్దులు చెరిపేసుకుంటావు... 
అనుబంధాల నడుమ నలిగిపోయి నవ్వులపాలవుతావు...

గగనమే హద్దుగా ఆత్మీయతను ఆశిస్తావు...
జగమంతా నీలాంటిదేనని నమ్మి చెడతావు...
గాయపడిన క్షణాన మౌనంగా రోదిస్తావు...
కలలెంతమంచివయినా కళ్ళుతెరిచేవరకేనని తెలుసుకోవు...

చేసిన పొరపాట్లు మరచి చెలిమి సాగిస్తావు...
గతించిన గాధలు గుర్తుండవానీకు...
మార్గమెంత క్లిష్టమైనా మరలిరానంటావు...  
అనుభవించిన క్లేశము మరచిపోతావెందుకు...  

చెరిపేసిన జ్ఞాపకాలను నెమరేసుకుంటావు 
మరగించే గాయాన్ని మాసిపోనియ్యవెందుకు...
తెలియని లోకాల్లో షికార్లు చేస్తావు
కల కరిగిపోగానె కన్నీరవుతావెందుకు..

కపటాశ్రువులకు కరగిపోతావెందుకు... 
తలపుల్లోనే వగచి కడదేరుతావెందుకు...