అలజడి....

మరు కలయిక వీలుకాదని తెలుసు
మరిగిపోయె మనసు మాటవినదనీ తెలుసు
మతిలేని కళ్ళు ఎదురుచూపులు  మానవని తెలుసు
కన్నీటి బరువెంతో కలలుగనే కెలవుకే కదా తెలుసు

వెక్కిరించే విధికి హృది  లేదెందుకో...
అక్కున చెలరేగే అలజడికి లిపిలేదేమిటో...
దక్కని చెలిమి దహించివేస్తోంది
రక్కసిలా రుధిరాశృజలధార కోరుతోంది.. .

నీవు రాజేసిన నిప్పు నివురుచాటున మండుతూనే వుంది...
నీ జ్ఞాపకాల సమీరం తోడై తనువున కాల్చేస్తోంది...  
నీకు దూరంగా నిలువలేని ప్రాణం నలిగిపోతోంది
నేను మేను కాదని నాకిప్పుడే తెలుస్తోంది...  

తరలిపోయిన కాలానికేం తెలుసు
తను తీసుకేళ్ళిన మధుర క్షణాల విలువెంతో...